شیخ شقیق بلخی و غلام

نقل است  که در بلخ قحطی عظیم بود شقیق بلخی عارف بزرگ غلامی دید در بازار شادمان و خندان گفت: ای غلام چه جای خرم است؟ نبینی که خلق از گرسنگی چگونه اند؟

غلام گفت : مرا چه باک که من بنده کسی هستم که وی را دهی است خاصه و چندین غله دارد مرا گرسنه نگذارد!

شقیق  گفت :

الهی این غلام به خواجه ای که انبار داشته باشد چنین شاد باشد تو مالک الملوکی ما چرا اندوه خوریم؟

در حال توبه کرد و روی به راه حق نهاد و در توکل به حد کمال رسید و پیوسته میگفت:من شاگرد غلامی ام !!!

منبع: عرفان آباد