تفالی به دیوان حافظ

اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصولقرار برده ز من آن دو نرگس رعناچو بر در تو من بی​نوای بی زر و زورکجا روم چه کنم چاره از کجا جویممن شکسته بدحال زندگی یابمخرابتر ز دل من غم تو جای نیافتدل از جواهر مهرت چو صیقلی داردچه جرم کرده​ام ای جان و دل به حضرت توبه درد عشق بساز و خموش کن حافظ

رسد به دولت وصل تو کار من به اصولفراغ برده ز من آن دو جادوی مکحولبه هیچ باب ندارم ره خروج و دخولکه گشته​ام ز غم و جور روزگار ملولدر آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتولکه ساخت در دل تنگم قرارگاه نزولبود ز زنگ حوادث هر آینه مصقولکه طاعت من بی​دل نمی​شود مقبولرموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول