"زینب (س)"
با قلم می خواستم سیری در این دنیا کنم
تا که زیباتر ز "زینب" واژه ای پیدا کنم
کوه را گفتمکه از تو با صلابتترکجاست؟
گفت کوه استقامت دختر شیرخداست
چشم را گفتم که آیا پاکتر از آب هست؟
گفت آری، قلب زینب نقش هرآبی شکست
شمس را گفتم که زیباتر ز نورت، نور چیست؟
گفت نورانیتر از سیمای زینب نور نیست
خواستم از عقل خود تا گوهری پیدا کند
صبر و ایمان و وفا و عشق را معنا کند
گفت زینب، عشق را مبهوت و حیران کرده است
پرچم دین را به پا بر بام کیوان کرده است
دختری کز علم و حکمت، مرتضی را زیور است
همچو زهرا مادرش، بر هر دو عالم سرور است
آسمانی کز شکوهش کربلا معنا گرفت
خطبه های آتشینش، عزت اعدا گرفت
بین سیارات، دیدم آفتابی در شب است
با تمام قدرتم گفتم که زینب، زینب است
شعر از: منیره صالح نیا
شعر زیبایی بود. خودتون سروده بودین؟
ممنون، بله، از بابام یه قطره استعداد ادبی بهم رسیده که به واسطه اون گهگاهی می نویسم، یا شعر یا متن ادبی